Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

My heaven




Προχειρη ηχογραφηση της οποιας οι στιχοι μαλλον κατι θα σας θυμιζουν, χεχε.
Αν δεν σας θυμιζουν επειδη η ηχογραφηση ειναι τζιτιπι, προκειται για κοψιμο-ραψιμο του sands of time, με δικια μου μουσικη(τερμα εμπνευσμενη, οχι αστεια)

ΚΛΙΚ!

Δικο σας.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Shapes

Hear this sound..it echoes through your own portrait and scares you.Notice those everyday shadows that wander in this dull city..free..when do you feel free?Seize this feeling of emptiness and threw it away..try to reach the surface,seek the bright exit,fly away to touch every colour,to grab the ocean,embrace the sun.And then leave it all behind.Bounds everywhere you say,your mind creates them..We dont belong here,we are nothing but shapes traveling through the endless,perpetual universe.Remember your very primal thoughts?Follow the schemes of your soul,erase every defined feeling you have felt,try to kiss the uknown.Scream.Nothing but shapes.Its funny how we change,how we confuse the end with the beggining..'You re afraid,you think you are far from the ground.You're the ground,the essence of it all.See it clear and try to realize.Death means Life,Dark means Light,Strange means Beautiful..and fear..there is no such thing.It's just your soul struggling to meet new horizons..Why you aways want to know how it ends?You just stare and watch those million numbers,voices,colours and noises standing before you,forming a sinister vortex.Close your eyes and pass them..its not a dream,just a new reality for you.Nothing but shapes.Try to blink you're eyes and you'll see different things,newborn figures.Nothing stands still,nothing waits for you.Try to catch the flow,or just ignore it and hover alone..Stop moving for a while,sink into the dark and smile.Now,you know what will occur.Now you know that in the end,there is always light.

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Οταν η μουσικη βρισκει την ευαισθητη χορδη σου..


.. και σολαρει με αυτην ανελεητα.

Ποσες φορες εχω/εχεις/εχουμε/εχετε κλαψει με ενα τραγουδι; Ποσες φορες εχω/εχεις/εχουμε/εχετε συμφωνησει με τον καθε στιχο που εχει ενα τραγουδι; Ποσες φορες εχω/εχεις/εχουμε/εχετε τσαντιστει με τις ΜΑΛΑΚΙΕΣ που λενε οι στιχοι σε ενα τραγουδι;


Σιγουρα πολλες. Και σιγα σιγα το καθε τραγουδι αρχιζει και αφηγειται τη ΔΙΚΙΑ σου εμπειρια, το ακ0υς και σκεφτεσαι τις καταστασεις που βιωνες εσυ οταν το ελιωνες, ακομα κι αν το συγκεκριμενο κομματι λεει για σφαγες βικινγκ και θυσιες σε βωμους.

Εχω περιεργα χομπυ. Μου αρεσει να ανεβαινω σε ενα βουνο εδω πιο περα που εχει οτινανε μονοπατι και κοντευεις σε καθε σου βημα να φας τα μουτρα σου, μονο και μονο για να βρεθω λιγο μονη, να με χτυπησει ο αερας(γιατι παντα φυσαει του πουστη εκει πανω)και να γραψω τιποτα στο τετραδιο μου ενω ακουω μπαλαντουλες και τετοια ομορφα. Δεξια κι αριστερα στο μονοπατι εχει κατι remains απο μια παναρχαια οχυρωση, δινει εναν epic τονο στην ολη διαδρομη.

Μια φορα λοιπον αφου εδυσε ο ηλιος και αρχισε να κανει κρυο, ξεκινησα να κατεβαινω. Απο τα ακουστικα μου εβγαιναν τα βιολια του The Highwayman και προσπαθουσα να μην σκοτωθω στα βραχακια του -γνωστου μου πλεον- μονοπατιου. Και ετσι οπως ηταν τα γκρεμισμενα τειχη δεξια κι αριστερα, ετσι οπως εβλεπα τη θαλλασα να απλωνεται λιγα χιλιομετρα πιο περα, ετσι οπως ακουγα τις ψηλες της McKennit, βουρκωσα. Δεν ξερω γιατι, ο συνδυασμος ηταν απλα υπερτατος...

Λιγα μετρα πιο περα εκοψα ενα λουλουδακι απο μια βουκαμβιλια και το κολλησα στο τετραδιο μου. Ηθελα να θυμαμαι αυτην περιεργη και ομορφη αισθηση με ενα ανθακι.

Δις ιζ ιτ!

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Autumn Chillin'





Ναι και η δικη μου playlist αυτο το καιρο.Επι το πλειστον χαλαρωτικα τραγουδια(στο δρομο που χαραξε η Ρανια:P)..ο,τι αναζητα το αυτι τις μερες τουτες=)

The Cranberries-Dreams/Animal Instinct
The Beatles-Let It Be
Gov't Mule-Rocking Horse
Queen-Lazy On a Sunday Afternoon/39'
Rainbow-Catch The Rainbow
Psychotic Waltz-Hanging On a String
Conception-Silent Crying
Evergrey-Trilogy of the Damned
Ark-Silent Is The Rain
Paradise Lost-Christendom
Monster Magnet-Black Baloon
Kylesa-Unknown Awareness
The Gathering-Confusion/Shrink
November's Doom-All The Beauty Twice Again
Agalloch-...An The Great Cold Distance of the Earth
Primordial-Dark Song
At The Gates-And the World Returned
Dark Tranquillity-Mind's I
In Flames-Everlost Pt 2
Immortal-Beyond The North Waves
Summoning-Marching Homewards

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Disillusion-Back To Times Of Splendor






Οι 3 Γερμανοι απο το Leipzig μας χαρισαν εν ετει 2004 ενα progressive διαμαντι.Progressive ειπα?Ε λοιπον η μουσικη των Disillusion θελει πολυ περισσοτερες λεξεις για να περιγραφει και να αναπαρασταθει στο μυαλο μας.

Δε θα μπω στη διαδικασια να αναφερω ολα τα στοιχεια απο αλλα διαφορα ειδη που μπορει να ακουσει κανεις μεσα σε αυτο το αριστουργημα,θα πω μονο οτι οι Disillusion ειναι απο εκεινα τα συγκροτηματα που εχουν δικο τους,ξεχωριστο ηχο που δυσκολα μπορει να προσδιοριστει επακριβως.

Φωνητικα τα πραγματα ειναι απλα.Εχουμε clean και death μερη(και μια πολυ πετυχημενη,πανεμορφη και ταιριαστη εναλλαγη των 2)με τα πρωτα να ειναι πολυ συχνοτερα και να αποτελουν τον κανονα.Προσωπικα στα καθαρα μερη μου ο Vurtox(φωνητικα/κιθαρα/πληκτρα) μου θυμιζει ελαφρως τον Serj Tankian στη χροια και αν και οι Soad δεν ηταν ποτε απο τις μεγαλυτερες συμπαθειες μου,εδω η φωνη δενει απολυτα με το μουσικο κομματι και τη λατρευω οσο και τα αλλα στοιχεια των κομματιων.

Μουσικα οπως ειπαμε και παραπανω παρα ειναι πολλα τα στοιχεια για να τα ξεχωρισουμε ενα ενα,ας αρκεστουμε στο progressive-melodic death που δινει στο περιπου την "εικονα" των Γερμανων..

Στιχουργικα δε νομιζω οτι η μπαντα καταπιανεται με κατι συγκεκριμενο,ισως ομως και να μη τους εχω "πιασει" εγω ακομα.Το σιγουρο ειναι οτι ειναι πανεμορφοι και καλογραμμενοι.


Ενα masterpiece,μια ολοκληρωμενη και προσεγμενη δουλεια που ειναι must για καθε φιλο της metal,ποσο μαλλον των φιλων της progressive(ειδικα οσων δεν εχουν προβλημα με τα μη clean φωνητικα).

And when the dark night seems endless
With only a quarter moon left of light
I am longing back to times of splendor
Longing far away, away from here and back to you.

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Sands of Time

Ενα ποιηματακι μου σχετικα προσφατο αλλα συναμα τοσο μακρινο,πλεον..=)

Οceans of feelings haunt my mind
the times have gone,they passed away
under the cruel wings of time
nothing has remained the same

Instant thought,a tear falls down
it's a neverending fall
ground is close but far away
as the memories unfold

So i turn my head and stare
and i whisper words of woe
realizing how i've changed
are my old dreams coming true?

Timpe please stop just for a while
make this deep gray feeling last
trap my thoughts into this moment
like i'm trapeed into my past

Now the image fades awway
grey collapses with the white
and this whirlwind full of voices
pass from day into the night

Is this blessing,is this bane
growing old and not forget?
my remorses laughing at me
and my halter has been set.

From a long road to a dead end
smiling right back at my fate
it's salvation..i have no time
for my heaven i am late..

Ensiferum-From Afar









-"what does Ensiferum finally means?"
-"man with the sword.."


Για 4η φορα λοιπον τα αφεντικα της folk-metal σκηνης σηκωνουν τα σπαθια τους ψηλα στο φινλανδικο ουρανο..

Ηξερα απο πριν οτι δε θα με απογοητευσουν καθως ακομα και το μεταβατικο 3ο αλμπουμ τους-το πρωτo με τον Petri Lindroos ως front man-παρ'οτι ποιοτικα δεν σταθηκε ανταξιο των 2 πρωτων,βρηκε εν τελει τη θεση του στη μουσικη καρδια μου..

Intro λοιπον και το πρωτο χαμογελο σχηματιζεται υπο τους ηχους του By The Dividing Stream..Θυμιζoντας την εισαγωγη του αξεπεραστου ομωνυμου ντεμπουτου της μπαντας μας οδηγει με τον γνωριμο-ζεστο-folkish τροπο των Φινλανδων σαν η αρχη της κοκκινης κλωστης σε ενα ακομα παραμυθι για τον Βορρα και το lore του..

Το ηρεμο prelude δινει τη θεση του στο πραγματικα χειμαρρωδες "From Afar" στο οποιο ακουγεται απο την αρχη η προθεση των Ensiferum να χρησιμοποιησουν ορχηστρικα μερη.Παντα το καναν,σε αυτο το κομματι ειναι πιο εντονα απο ποτε..ισως με ξυνιζει λιγο αρχικα αλλα με τη πρωτη ιαχη του Petri ολα ξεχνιουνται..Γρηγορο,δυνατο και αισιοδοξο τραγουδι..δεν ειναι τυχαια το opener.Μενει με τη πρωτη ακροαση και ηδη το φανταζομαι live να μας ξεσηκωνει..

Συνεχεια με κατι που οι Ensiferum μας εχουν συνηθισει..το intro riff του "Twilight Tavern" σκιζει τους αιθερες και εγω χαζοχαιρομαι!Αυτο που ακουω ειναι οι Ensiferum που ξερω και εχω λατρεψει.Ριφαρες,catchy folkish main-μελωδιες και ρεφρεναρες.Ω (βορειοι)θεοι,αυτο το ρεφρεν κι αν ειναι κολλητικο..Τι εχει να ακουσει το μπανιο μου τις επομενες μερες,τι κομματος..

Mε το μυαλο ακομα στη Ταβερνα της Καταχνιας,ακουω τις πρωτες νοτες του Heathen Throne,του πρωτου κομματιου απο την επικη διλογια του αλμπουμ.Οι ταχυτητες πεφτουν οπως ηταν αναμενομενο..Ενα υπεροχο build up με clean και μη μερη που οδηγουν σε ενα ακομα απιστευτο ρεφρεν.Οι τυπαδες δουλεψαν σκληρα εχοντας πραγματικα εμπνευση σ'αυτο το αλμπουμ και φαινεται,παταει ηδη κατω τον προκατοχο του μπορω να πω."Under the northern star,we shed our blood.." γρυλιζει ο Petri και ανατριχιαζω εικονοποιωντας με μιας τα lyrics..Η επομενη μου σκεψη ειναι οτι πλεον τα φωνητικα του εχουν δεσει απολυτα με τη μουσικη των Ensiferum.Σε σχεση με το "Victory Songs" εχουν αποnortherοποιηθει θα λεγαμε και αποκτησει περισσοτερο βαθος.Τα συμφωνικα μερη δε λειπουν γενικα απο το αλμπουμ οπως ειπαμε,ποσο μαλλον σε ενα τετοιο επικο κομματι..

Ακολουθουν τα "Elusive Reaches" και "Stone Cold Metal".Το πρωτο σε τελειως τυπικες Ensiferum φορμες,το δευτερο πιο ταξιδιαρικο και χαβαλετζιδικο στο υφος(και σχεδον 8 λεπτα,χεχε).Μας χαριζουν 2 υπεροχα ρεφρεν και τις γνωριμες folk αναλαφρες μελωδιουλες.Βοnus το υπεροχο part του Stone Cold Metal με το whistling που παντα λατρευω να ακουω σε κομματια[(yeah thats right,waffles for me=)],ειδικα οταν ειναι καλοβαλμενο και κολλαει,το συντομο narration κι ενα οργανο που συμμετεχει για μερικα δευτερολεπτα και το οποιο δε μπορω να πω με βεβαιοτητα τι ειναι:P Πολυ ενδιαφερον κομματι..

Το "Smoking Ruins" με το αναλαφρο του υφος και με την-χορευουμεολοιφολκγυρωαπτηφωτιαμετιςμπυρεσστοχερι-υπεροχη μελωδιουλα του μας ξεκουραζει και αποτελει ενα πανεμορφο περασμα στο τελευταιο-μεγαλο-μερος του αλμπουμ.Το συντομο πρελουδιο "Tumman Virran Taa"(aka "Behind the Dark Stream")ξεκινα και ενα ματσο τυποι ψελνουν acapela με πομπωδες υφος καποια ακαταλαβιστικα,σε μας,πραγματα στα φινλανδικα.Αυτο δε κραταει για πολυ αφου το πρελουδιο μετα απο 53 δευτερα λαβαινει τελος και το τελευταιο regular κομματι* του δισκου αρχιζει.."The Longest Journey(Heathen Throne Part II)" και φυσικα το μυαλο δε μπορει να μη παει αυτοματα στο μεγαλυτερο ισως adventure game ολων των εποχων.Αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια.Το Longest Journey κλεινει τη διλογια οπως πρεπει με τον Petri να δινει το καλυτερο του εαυτο.Epic,intense,majestic.Ensiferum.

*(Η limited εκδοση περιλαμβανει και μια διασκευη στους Nordman)

Συνολικα σε επιπεδα συγκρισεων,ειναι σιγουρα πολυ καλυτερο του "Victory Songs".Με τα 2 πρωτα δε θα μπω στη διαδικασια να το συγκρινω γιατι ηταν αλλο το line up τοτε και ειναι προσωπικες αδυναμιες αλλα θα πω οτι καποια τραγουδια του From Afar σιγουρα θα ειχαν θεση σε αυτα τα 2 επη.Αλλα περα απο τις συγκρισεις,το θεμα ειναι οτι history was written again.Οι Ensiferum μας χαρισαν αλλο ενα διαμαντι της folk-metal ριχνοντας πλεον το γαντι στον founder των Ensiferum Jari Maenpaa(που πλεον ειναι front man στους Wintersun)ο οποιος καλειται να "απαντησει"(εστω και τωρα Jari,εστω και τωρα-.-) στην νεα αλμπουμαρα των Ensiferum..


raesade!

Playlist προς χαλαρωση


Αυτη ειναι μια playlist που εχω φτιαξει για να ακουω οταν λυνω μαθηματικα και φυσικη, αλλα επισης οταν περπαταω στο δρομο μονη μου ή αγναντευω εξω απο το παραθυρο. Γενικα σε διαφορες στιγμες οπου τα μονα ατομα που υπαρχουν ειμαι εγω και ο εαυτος μου.

1-Blind Guardian - A past and future secret
2-Bathory - Ring of gold
3-Stormwitch - Tears by the firelight
4-Corrosion of Conformity - Without wings

5-Steve Von Till - To the field
6-Porcupine Tree - Trains
7-Psychotic Waltz - My grave
8-Porcupine Tree - Pure narcotic


Σκεφτομαι ακομα που μπορει να τοποθετηθει το The Highwayman της Loreena McKennitt. Καπου ενδιαμεσα μαλλον..
Επισης αναμεσα στο 3 και το 4 μπορει να μπει το Flames of the end απο At the gates, το ειχα στην αρχη αλλα με ψυχοπλακωνε και το αλλαζα αμεσως:p

Ιδου λοιπον η μικρη(αλλα θαυματουργη-ξερεις ποσες ασκησεις εχω λυσει με αυτα τα κομματια απο πισω;!)playlist μου. Enjoy:)